vrijdag 14 december 2012

Pesten

Voor de tweede keer in korte tijd pleegt er iemand zelfmoord, een tiener die lijdt onder het vele pesten. De media zit er boven op natuurlijk. In actualiteitenrubrieken komen mensen langs die verstand hebben van pesten, denken ze. De man die ik nu hoor praten zegt letterlijk: kinderen zijn enorm hard naar elkaar. Maar pesten gaat niet alleen tussen kinderen. Heb maar eens ruzie met de buren, plotseling reageren de kinderen ook anders op je. En voor je het weet word je tijdens oud en nieuw bedolven onder vuurwerk. Of andere narigheid. Gelukkig heb ik dat zelf nooit mee hoeven maken. Ik ben in mijn jeugd erg gepest, getreiterd en uitgescholden. Het meisje wat nu zelfmoord heeft gepleegd heeft in haar afscheidsbrief staan dat ze niet meer anders wil zijn dan anderen. Ik herken dat gevoel enorm. Nog heb ik te kampen met de pesterijen in mijn jeugd, want daardoor heb ik de problemen met eten gekregen. Gelukkig durf ik nu wel anders te zijn dan anderen. Ik wil geen saaie grijze mus zijn, waarvan er dertien in een dozijn gaan. Maar vroeger had ik er heel wat voor gegeven om niet meer op te vallen. En juist ik werd groter en breder en dikker. 
Ik durf nu wel te bekennen dat ik ook dacht dat de wereld beter zonder mij zou kunnen, ik was het allemaal zo zat! En ik dacht echt dat ze mij ook allemaal echt zat waren! Nu weet ik beter, de gepeste draagt de littekens, de pester noemt het plagen. Voor mij zit er tussen plagen en pesten een heel verschil: plagen is echt leuk, pesten is moedwillig iemand willen kwetsen. Bij kinderen wordt het gedaan, bij tieners gebeurt het en ook bij volwassenen. Pesten is van alle leeftijden! Pesten zullen we nooit de wereld uit kunnen helpen, want pesten heeft ook met jaloezie te maken. Met je beter voelen dan de ander. Ik draag zelf een kluwen van onzekerheid met me mee, door het pesten. En ik ben blij dat ik niet in deze tijd aan het opgroeien ben. Thuis had ik rust, met de sociale media van tegenwoordig zou dat niet het geval zijn. 

Mijn gedachten gaan uit naar de ouders van het meisje. Ik hoop dat dat het meisje haar rust gevonden heeft. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten