Het zal toch niet. Het zal toch niet zo zijn dat het me gaat lukken? Ik ben nog steeds met mijn stage bezig. Nog steeds eet ik teveel koolhydraten volgens het boekje, maar ik eet veel minder suiker op een dag. Beter gezegd eigenlijk helemaal niet. Het zakje muizen en kikkers heeft nog dezelfde inhoud als twee dagen geleden en ook uit het zakje chocoladekruidnoten heb ik zelf nog geen graai gedaan. De chocolade van mijn inlener heb ik wel aangebroken, maar dat was omdat Eega wilde proeven en ik kon niet achterblijven natuurlijk. En twee dagen geleden aten we zomaar een echte goede maaltijd! Ja, we aten spinazie! Wel met aardappelen. En gisteren hebben we die gebakken. Smullen! Samen met gemixte groenten. Vandaag echter oud gedrag. Niet naar huis om te eten, we zijn de hele middag en avond wezen shoppen zonder wat gekocht te hebben. Twee meubelzaken waar we zowat elke bank uitgeprobeerd hebben. Zitten, opstaan, stukje lopen. Erg vermoeiend kan ik vertellen. Maar ik hield het vol! Ik zeurde niet, ik ging door. En mijn broek maar optrekken want die zakt enorm af. En van de ene winkel naar de volgende.
Dit hield wel in dat wij niet naar huis gingen om fatsoenlijk te eten. Nee, ver na de normale etenstijd scoorden we een saucijzenbroodje. En nog later, toen we thuis waren hebben we een pizza gedeeld. Ja, gedeeld! Voorheen namen we allebei eentje!!
Maar ik voel me goed dus. En dus of de antibiotica slaat aan of mijn stage doet zijn werk. Maar sceptisch als ik ben denk ik dat ik het eerste maar geloof..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten