Marteling

Ik voelde het al vandaag, vandaag bij het sporten maar even rustig aan doen. Ik ben vandaag een beetje uit mijn velletje. Moe, vervelend en ja, ongesteld. De eerste dag gaat bij mij gepaard met een hangerig gevoel, een rommelende buik en aardig wat bloedverlies. Geen optimale dag om even lekker fanatiek te sporten dus. En als ik dan ook nog het bericht krijg dat we bij moeten betalen bij de belastingen is ook mijn humeur op graadje vriespunt. Ik voel me een kale kip waar niet van te plukken valt maar waar iedereen toch nog het zijne wil hebben. En ik weet dat ik de negatieve energie die ik op dat moment voel moet omzetten in iets concreets, cv bijwerken en sollicitaties versturen. Ik kan het even niet opbrengen, en dan moet ik nog sporten. Bij Fysio doe ik makkelijke dingen, ik loop wat en fiets wat. Roeien gaat zwaar en als ik een zware stang boven mijn hoofd moet heffen voel ik mij duizelig. Mijn buik krampt samen. De tranen zitten hoog en ik wil niet opgeven. Gauw iets doen wat ik kan, dus de crosstrainer. Helaas, ik kan niet in mijn tempo komen en krijg mijn ademhaling niet onder controle. Wat een marteling! Tranen rollen inmiddels en Fysio staat naast me om de ademhaling goed onder controle te krijgen. Ik probeer het nog een laar keer, daarna geef ik op. Tijd om deze marteling te laten voor wat ie was. Dit was duidelijk niet een goed moment. Ik probeer het gevoel van falen van me af te zetten en van mezelf mag ik dan wel er verdrietig over zijn dat dit uurtje sporten niet lekker ging. Volgende week ga ik weer alles op alles zetten. Beloofd!

Bijbabbelen

Wat kan er veel gebeuren in een week. Mijn afgelopen week is er eentje geweest van uiteenlopende emoties. Nare dingen die opgevolgd zijn door mooie dingen. Tijd dus om eens lekker te bijbabbelen. Eega ligt op bed, op de televisie is even niets meer, dus tijd voor het laptopje en nu eindelijk maar eens de blog schrijven die al dagen om aandacht vraagt. Meestal wordt er al een hoofdstuk geschreven in mijn hoofd, maar ik laat vandaag mijn eigen vingers eens het werk doen. Dus niets in het hoofd, maar gelijk lekker uiten wat je voelt en wat je denkt.
Vorige week is er dus een knoop doorgehakt, door de teamleidster. Na een dikke week kiespijn en kaakontsteking en vijf keer tandarts kwam mijn baas op mijn werkplek. Meestal beginnen dan al alarmbellen te rinkelen, maar dit keer niet. En juist nu had het wel gemoeten. Mijn inlener wilde dus van mij af, en dat kwam mijn uitlener even zeggen. Ik mocht dus vrijdag mijn spullen inpakken en de sleutel inleveren, maar ik heb dat woensdags gelijk gedaan. Als ik dan toch niet meer gewenst ben, kan ik beter gelijk gaan. En ik voelde opluchting! En ik voel me enorm genaaid. Er is daar een vuil spelletje gespeeld en ik krijg niet helemaal mijn vinger erachter. Is ook niet meer belangrijk, ik ben er weg en ik heb er eigenlijk niet eens erg hard om gehuild. Het enige waar ik om huil is het inkomen, Eega en ik hebben nu beide geen werk dus ons inkomen is enorm gedaald. Dat is lastig en heel erg vervelend. Ik hoop dus snel weer een leuke plek te hebben met een leuk inkomen!
Goed tijd voor leuker nieuws! Mijn rok kan ik aan!! Maandag heb ik het weer eens geprobeerd, ik durfde het weer aan en warempel kreeg ik nu mijn rok over mijn kont! Ik was zo blij! En wat voelde het weer onwennig! Gelijk mijn rok aangehouden bij de dansles natuurlijk. Het is een heel fijn zwierende rok, alleen die afgezakte pantysokjes maakte het geheel iets minder aantrekkelijk! Ach, ik moet een minpuntje hebben.
En dan komen we aan bij het meest leuke nieuws van mijn blog, afgelopen dinsdag heb ik een heel bijzondere dag mee mogen maken. Ik kan niet helemaal in detail treden, maar ik ben gereset zeg maar. Ik heb een healing mee mogen maken waar ik stiekem altijd naar verlangde maar ook best wel een beetje eng vond. Mijn blokkades en belemmeringen zijn me afgenomen, mijn rugzak heb ik van me los mogen rukken en sinds die dag voel ik me anders. De nacht erna sliep ik dieper, moest ik vaker plassen en ook heel veel in plaats van een paar druppels en voel ik meer warmte van binnen uit. En nu, twee dagen later merk ik dat ik meer rechtop zit, dat ik mensen opener benader, dat ik toegankelijker ben en dat ik dingen makkelijker naast me neer leg. Een heerlijk gevoel, eindelijk voel ik mezelf en het voelt zo enorm goed. Ja, het voelt enorm goed en ik wil dit gevoel vasthouden. Ik ben echt wel sceptisch geweest tijdens de sessie, ik ben zo verbaasd geweest tijdens en er na. Dit is wat ik wilde en het voelt zo fijn, dat kan ik echt niet negeren! Ik heb vertrouwen in de toekomst en ik ga morgen heerlijk op zoek naar die leuke baan. Want iemand heeft me ingefluisterd: ik kan alles worden wat ik wil! En daar ga ik nu eens goed over nadenken!!

Meisje Altijd Wat

Ik kan mijn naam beter veranderen in Meisje Altijd Wat. Nu lig ik middenin de nacht op de bank televisie te kijken.  Bang om te slapen, bang voor de dag van morgen. Om niets! Nou ja, een loszittende kroon en een gebroken kies. Aan beide kanten wat. Ik kan dus niet eten. Bang dat ik de kriin inslik en aan de andere kant kauwen werkt me op de zenuwen.  Net nu de rust op mijn werk weer terug is. Net nu ik weer in de goede flow zit. En dat het weer wat lekker loopt op mijn werk. Heb trouwens afgelopen vrijdag wel een leuk aanbod gekregen voor een andere baan waar ik hard over nadenk. Afstand en reistijd is ongeveer gelijk. Ander detacheringsbureau. En andere plek. Meer uren. Hoger tarief. Heb ik al nadelen genoemd? Mijn loyaliteit laat me nu weer twijfelen. Er is veel gebeurd de afgelopen tijd en alles is nu weer wat op orde. Met een kanttekening van de inlener. Waarom word ik altijd zo nederig en afhankelijk in zulke situaties? Eigenlijk weet ik het antwoord al en bedoel ik een andere vraag.  Hoe kan ik beter voor mezelf opkomen. Daar moet ik mee aan de slag! En met mijn emoties! Telefoonnummer van een psycholoog ligt hier op tafel.  Maandag toch maar eens bellen. Na de tandarts!!