Beperking

Nadenken met een volle buik, ja! Vanmiddag samen met Eega oliebollen gekocht en doordat ik een dutje ging doen was mijn zakje krentenbollen onaangeroerd. Nu kon ik niet in slaap komen, het gesnurk is net iets te luid en ik kan ook mijn gedachten niet stil krijgen. En dus maar even bloggen. Het is twee uur en in mijn buik voelt vol door de krentenbollen. Ze waren erg lekker! Ik schrijf dit blog niet om zielig gevonden te worden of medelijden te willen. Ik ben niet zielig. Ik heb alleen last van overgewicht. Dat is geen handicap maar een beperking! Eega en ik praten er over, soms vallen er bij mij ook ineens dingen op zijn plaats. Dat ik geen hoogtevrees op keukentrapjes heb, maar gewoon geen vertrouwen. Verkrampt sta ik op treden, om elke trilling te voelen. Voelen of de trap me wel houdt. En na een kwartier ben ik zo verkrampt en bekaf dat ik mijn schilderklus op moet geven. Kwaad ben ik dan en ook verdrietig. Waarom kan ik niet gewoon ontspannen? Tijdens mijn lagere schooltijd heb ik een stevige jongen een met zo'n gymnastiekkast om zien vallen. Hij zou er op springen maar kwam niet hoog genoeg en daar ging ie. De kast viel op de zijkant. En sindsdien durf ik een stuk minder. Dat heeft alles met vertrouwen te maken. Eén leerkracht heeft me ooit zover gekregen dat ik ging bokje-springen. Een hoge bok en een springplank. Wat was ik trots op mezelf! Het is bij één gymles gebleven. En een jaar later kreeg ik een andere leerkracht, die me op mijn zenuwen werkte. Nu snap ik de functie van gymnastiek, vertrouwen in je lichaam krijgen. Toen was het een enorme straf voor me! Mijn lichaam is ook een handicap in kleine winkeltjes met nauwe gangpaadjes en vol prullaria. Met de angst om van alles om te stoten loop ik heel bedachtzaam en behoedzaam. Soms sta ik voor mijn gevoel helemaal klem. Maar gelukkig kan ik er toch altijd weer tussenuit komen. Misschien heb ik wel onzichtbare snorharen. Wat mij het meeste stoort is dat andere mensen direct hun mening over je klaar hebben. Neem nou de benoeming van Sharon Dijksma als staatssecretaris. Sharon is geen slanke vrouw en dus is het enige waar men op diverse websites kan praten is haar omvang. Ik wil ook graag de politiek in, maar dit vind ik zo erg! Menigeen zal dan tegen me zeggen dat ik dan niet op die sites moet kijken, maar dat kan ik niet! Dat is struisvogelpolitiek en daar doe ik niet aan!! En natuurlijk weet ik dat het meer zegt over die ander, die achter een nickname lekker een ander zit te bespotten. Die nog niet zolang geleden het erg vond dat iemand zelfmoord pleegt omdat ie gepest wordt. Maar dat diegene dat misschien ook aan zichzelf te danken had dat ie gepest wordt. En nu schrijft diezelfde dat dik zijn een keuze is. Beste wie-dan-ook, de broek die je aan hebt is je keuze! Niet de maat van die broek!