Verval

Langzaam maar zeker verval ik in mijn oude gewoontes. Ik koop weer koek, drop en chocola. Koffie met niet twee maar met drie koekjes! Een tweede kopje wil ik ook wel want dan neem ik er een lekker chocolaatje bij! En voor ik het weet is die doos half leeg! En o ja, ik had ook nog drop gekocht!
Geen wonder dat ik moe ben. Ik krijg weer veel te veel suikers en koolhydraten binnen. Ik weet het. En bij elk hapje weet ik het. Dit komt niet goed, je gaat de verkeerde kant op, neem liever een appel!

En toch doe ik het niet! Komt het omdat het koud is? Komt het omdat mijn velletje even niet zo lekker zit? Komt het misschien gewoon omdat ik het enorm druk heb in mijn hoofd? Of omdat ze hebben zitten rommelen in mijn baarmoeder? 

Ik weet het niet en ik probeer er al tijden achter te komen waarom die lekkere verkeerde dingen mij weer in hun greep hebben. Of til ik er te zwaar aan? Een afkickfase na december? 

Het maakt me en beetje ongerust. Ik ben bang dat ik straks de goede weg niet meer kan vinden, dat ik straks helemaal dichtgroei en het beetje fitheid en lenigheid wat ik weer terug had weer zal kwijt raken. En juist omdat ik er te zwaar aan til, krijg ik onrust in mijn hoofd en heb ik weer trek in suiker en koolhydraten? 

Ik weet het echt niet! En hoop gewoon dat ik morgen wel weer mezelf ben!