Televisieprogramma's

Wilde ik eerst nooit kijken, nu ben ik al een groot kenner van programma's als Obese, Heavy en I used to be fat. En elke keer vertellen ze weer een verhaal, eigenlijk telkens hetzelfde verhaal. Mensen die zich niet veilig voelen, zoeken hun veiligheid in eten. Zij spreken niet over hun emoties, zij eten het liever weg. Deze mensen bouwen letterlijk en figuurlijk een muur om zichzelf. Voor mij heel herkenbaar, ik heb al jaren een dikke muur om me heen. Veel van deze programma's laten ook een succesverhaal zien, de een is nog meer afgevallen dan de ander. In een uur tijd zie je iemand veranderen in een onzeker musje naar een prachtige sierduif! Succes, succes, succes. En af en toe is daar een verhaal wat minder lukt, iemand die vaker terugvalt in het oude gedrag. Dat soort afleveringen laten mij opgelucht ademhalen. Want bij mij gaat het ook niet altijd even lekker. Deze week ging mijn sporten ook niet helemaal fijn. Natuurlijk heb ik doorgezet, en dat was de enige bevrediging die het sporten mij gaf. Er zat blubber in mijn benen en ik had niet echt het idee dat ik vooruit kwam. Ik weet ook dat zo'n programma relatief is, 100 dagen of een jaar samenvoegen tot een uur is lastig, en de Amerikanen zijn verzot op feel-good!! Ik vind het elke keer weer een prestatie, maar ik ben bezig met mijn eigen prestatie. Die voor mijn gevoel wat realistischer is, want vier uur sporten op een dag is bij mij moeilijk in te plannen!  Eentje met vallen en opstaan, eentje die misschien wat langer duurt dan een jaar, eentje met een lach en een traan! We zijn allemaal gelijk en ondertussen zo verschillend!