Vrieskou

Mag de zomer afgelopen zijn? En dan gelijk tien graden vriezen,  zondee sneeuw.  Dan voel ik me eigenlijk het prettigst, en wat nog belangrijker is dan voel ik me het meest energiek. De zomer is begonnen, de warmte slaat toe. Nog voor je wat doet loopt het zweet al overal. Gelukkig kan ik zweten tegenwoordig, heb ook een tijd gehad dat het vocht zich ophoopte in mijn lichaam en er maar niet uit wilde. Ik kon niet lopen, zo dik waren mijn enkels. Die zijn tegenwoordig een stuk slanker.  Echt slanker! Dit benadruk ik even voor mezelf, om te weten waarom ik het ook alweer doe. De zomer is voor mij geen leuke periode, niet vooruit te branden en niet goed eten. De zomer is namelijk ook de snoepperiode. IJs, patat, en geen regelmaat. Want wie heeft er echt zin in eten om zes uur.
Ik voel me vervelend. Ik heb het boek van Dr. Phil weer open geslagen, want ik voel dat ik hem nodig heb. Het laatste wat ik nodig ben volgens hem, zijn negatieve gevoelens en denkbeelden over mezelf. Dat zijn de dikmakers. Die zorgen ervoor dat je ineens weer behoefte hebt om voor je openstaande koelkast te zitten en alles op te eten wat je tegen komt. Die zorgen ervoor dat je flink wat kan opkauwen terwijl je helemaal geen honger hebt. Tja, als je je totaal niet energiek voelt en je moet je werkgever mailen over je beperking, dan voel ik me als een kneus. Dan wil ik nog maar één ding: op zoek naar lekkers wat wel van me houdt!