Afgelopen vrijdag een heel goed gesprek gehad met Fysio. Althans ik vond het er fijn. Door mijn werk en vooral door onze dansles kan ik niet meer op woensdag bij hem zelf sporten. En dus moest daar even een oplossing voor gevonden worden. Gelukkig hebben we die, op de ochtend van mijn vrije dag train ik bij zijn collega. En hebben Fysio en ik al gelijk een evaluatie-moment gepland. Over zes weken al!! Fysio gaf aan dat ik soms dubbele signalen uitzend, en daar heeft ie helemaal gelijk in. Mijn hele leven bestaat uit dubbele signalen! Graag geholpen willen worden en wanneer iemand klaar staat dan toch het zelf willen doen. Vertrouwen is hierbij het kernwoord. Ik vind het heel moeilijk om vertrouwen te geven! Dat komt enigszins voort uit de onveilige situatie in mijn jeugd, maar is ook van moeder op dochter overgebracht. Ik ben echt trots op mezelf als ik nu naar mijn leven kijken en zie dat ik bepaalde dingen heb kunnen omkeren! Dacht ik echt dat ik jaren geleden niets waard was, heb ik dat gevoel gelukkig niet meer. Maar toch voelt dat jurkje af en toe zeer onwennig. Als ik het zo opschrijf voelt het zelfs een beetje arrogant! Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg! Jaja, en ik vind dat je best tegen jezelf mag zeggen dat je goed bent, dat je goed bent zoals je bent! Ik ben iemand die alles leuk vind, en ook zeer betrokken is bij de dingen die ze doet. Als ik me ergens met hart en ziel kan instorten zal ik het vaak niet laten. Dat kan ook heftige emoties met zich meebrengen. Vooral als ik te snel wil, en dan de doelstelling niet binnen de tijd afkrijg. Daarom heb ik een hekel aan het stellen van doelen. Maar aan de andere kant kick ik op deadlines! Dubbel? Ja, echt wel!
Ik ben blij met mijn blog, als veilige hoekje! Daar waar ik alles kan vertellen zonder dat er rare reacties komen. Want dat is het voordeel van weinig lezers! Ik ga deze dag van mijn fikse verkoudheid zien af te komen en dan morgen gewoon weer lekker trainen! Heb er zin in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten