Nieuw schema

Met frisse moed stap ik de sportzaal binnen, heb er zin in om even lekker tegen aan te gaan. Ik kijk op mijn schema en zie dat ik een nieuw schema heb. O jee! Bij een nieuw schema ben ik altijd op mijn hoede. Toen ik bij Fysio begon had ik een enorm fanatieke. Alles op het schema moest ik al kunnen. Gelukkig heeft mijn huidige Fysio door dat ik een dieseltje ben, dat ik eerst op gang moet komen. En dat ik pas over een week of vier het gehele schema netjes met alle getalletjes in één keer afwerk. Dus ik begin vrolijk Het schema wordt een beetje omgegooid want de beide hometrainers zijn bezet. Maakt helemaal niet uit, ik ga gewoon ergens beginnen. En dan kom ik bij mijn nieuwe stukje. Met in beide handen een halter en die dan naar voren brengen. Althans dat las ik, achteraf blijkt dus dat ik vanaf mijn schouder naar boven moet. Een juich-beweging. Helaas met de aantal kilo's die op mijn schema staan gaat het nog niet lukken. Of ik moet dat ook nog verkeerd lezen! Maar goed, volgende week mag ik het nog eens proberen!

 

En ook de leg-press staat er weer eens op. Help! Om mijn lichaam tussen de plank en de zitting te installeren is al een oefening op zich! Ik wil de stoel wel wat dichterbij zetten, maar dan zit mijn buik lichtelijk in de weg. En als ik helemaal omhoog ga, mag ik mijn benen niet voluit strekken want dan kunnen mijn knieën op slot slaan. Het is dus een lekkere pittige training die ik afwerk en als ik op de crosstrainer sta voel ik hoe moe ik ben. Ik wil eraf! Ik ben moe! Ik heb het gehad. Mijn hartslag is op dat moment 160 slagen per minuut en ik weet dat er drie dingen zijn die ik kan doen. Ik kan afstappen, opgeven. Ik kan doorgaan, maar dat is geen optie. Maar ik kan ook even stoppen, diep ademhalen en mijn hartslag iets naar beneden brengen en dan door! Ik kies voor het laatste. Ik geef niet op!
En eigenlijk als ik dit opschrijf, twijfel ik. Want had ik niet juist door moeten gaan, met die hartslag? Laat ik mijn lichaam wel genoeg werken als ik af en toe even op adem wil komen?