Ik had je nu graag even gebeld, want J. was zo lief! Ik heb van haar een mooie box gekregen. Een lege box waar ik straks allemaal spulletjes van jou in kan doen. Een herinneringsbox. Hij staat nu boven op de witte kasten. Leeg. Nee, niet helemaal. J. heeft er een kaartje bij gedaan. Wat ze er op geschreven heeft heb ik nog niet gelezen. Ja, ik weet het, heb altijd op haar gemopperd maar de laatste jaren groeien J. en ik naar elkaar toe. Dat hebben we het ook al eens over gehad.
De hele familie is lief voor me. Ze geven me echt het gevoel dat ik nu nog een familie heb. En ik doe mijn best om ze toe te laten. Mijn muren eens niet op te trekken en voor me te laten zorgen. En dat gaat me tot nog toe wel goed af.
Nu kijk ik naar de Top2000. Je weet, R. en ik zijn groot fan. En Jan Willem Roodbeen is begonnen aan zijn shift. Ja, dat is hij van de Roodshow, van wie je het pakket hebt gewonnen. Ik hoor het je al zeggen: O, leuke vent! En misschien had het je verder helemaal niet geïnteresseerd, want ja, de Top2000 is jullie ding ;-)
R. heeft de wekker gezet, morgen misschien vroeg naar het café. Daarna even bij pappa langs. Ik ben al een paar dagen niet geweest. Ik merk dat pappa zijn draai in het verpleeghuis gevonden heeft. Vooral de dag dat ik heb vertelde dat jij was overleden zag ik het. Hij gaf Tineke een hand en een kus. Toen wist ik dat hij zich al bij de situatie had neergelegd. Hij kon het niet in woorden uitdrukken, dus deed ie het maar zo. Maar ik zie dat je mist. Dat zijn meisje er niet meer is. O, mam, het doet me zo zeer om dat in pappa's ogen te lezen. Ik heb zijn hart gebroken op het moment dat ik hem het nieuws vertelde. R. en ik gaan ons best doen om zo vaak mogelijk naar hem toe te gaan. We laten hem niet versukkelen! En ondertussen gaan we goed op onszelf passen!
Dag lieve mam, dikke kus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten