donderdag 8 januari 2015

Loslaten

Wat energie kost moet je loslaten. Dat weet iedereen. En soms is het erg moeilijk. Het geldt voor veel dingen, zoals bijvoorbeeld vriendschappen. Al een tijdje wil ik een zogenaamde vriendin op Facebook loslaten, net even een stapje verder dan ontvolgen. Ontvolgen is hypocriet in mijn ogen. Zoiets als niets meer met iemand te maken willen hebben maar toch bang zijn om iets te missen. De vriendschap tussen haar en mij blijkt niet te werken. Klaar. Het leuke aan deze toestand is dat ik weet dat zij mij ook niet volgt. Maar ook zij verwijdert mij niet. En zo wordt een schijnheilig een vriendschap in stand gehouden. Dit druist tegen mijn gevoel in. Ik ben vrij rechtlijnig in dit soort dingen. En toch kan ik zulke dingen vrij lang in stand houden.
Momenteel heb ik een bestuurlijke functie die ik met veel enthousiasme ben aangegaan. Door verloop van tijd begint deze functie me steeds meer energie te kosten. De communicatie met de mede-bestuursleden gaat niet goed, we willen en kunnen elkaar soms niet begrijpen. En als het bestuurlijk niet goed zit, gaat dat door alle lagen.  Kortom, voor mijn gevoel rommelt het aan alle kanten. Ik krijg de boel niet goed op de rit, de neuzen blijven elke kanten op wijzen. En toch leg ik mijn functie niet neer. Met steeds minder motivatie probeer ik steeds weer er iets van te maken. Het voelt als falen.
Falen. Dat woord flikkert met grote rode neonletters door mijn hoofd. Falen!! Een vriendschap kan ik niet onderhouden. Een vereniging kan ik niet bijelkaar houden. En voor mezelf zorgen lukt ook maar niet. Deze week zit ik totaal niet lekker in mijn vel. Ik ben erg moe, slaap slecht en voel me eenzaam. Ben er erg aan toe om met vriendinnen te ginnegappen over niets. Maar heb er geen energie voor! Ik weet dat een smoothie een beter ontbijt is dan alleen die banaan. Maar ik vind het wel makkelijk zo.
Afgelopen maandag heb ik een nieuw spiraaltje gekregen en ik ben daardoor waarschijnlijk uit mijn hum geraakt. Het blijft toch roeren in je baarmoeder.  Vrij pijnlijk ook!  Is het dus mijn hormoonhuishouding wat nu spreekt of nog de suiker en koolhydraten van afgelopen tijd. Ik heb even geen idee en heb ook niet de energie om er over na te denken. Tijd dus om ruimte in mijn hoofd te creëren en dus is het einde bestuurlijke functie! Ik faal nirt, ik ben gewoon de juiste persoon niet om de boel bijelkaar te houden!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten