maandag 11 november 2013

T-day

Ik voel me anders als anders als ik richting Fysio ga. Er is wat maar ik weet niet goed wat. En als ik de auto voor de deur zet, weet ik het! Vrijdag is het T-day! Dan word ik getest, of beter gezegd dan wordt mijn conditie getest. Met die wetenschap stap ik de sportzaal binnen, al lichtelijk nerveus.  Heb ik de doelen al gehaald? Op de hometrainer heb ik tijd om daar over na te denken. In gedachten sta ik naast de fiets mijzelf te observeren.  Dikke enkels, opgeblazen borsten en ook een enorme buik. Brrr, waarom zit ik hier eigenlijk. Gelukkig weet ik het antwoord, voor conditie en longinhoud. Met een hartslag die bij deze oefening niet boven de 130 komt weet ik dat ik al veel gewonnen heb. Dat zie ik gelukkig wel in. Toch heb ik het idee dat ik op dit niveau blijf steken. Het wordt wel weer eens tijd voor een sprong voorwaarts, een sprong en geen stap! En dat betekent dat ik ook weer scherper in het eten moet worden.  De fanatieke scherpte heb ik nog niet terug,  dus daar moet ik aan werken. Het weekend bestaat tegenwoordig uit vier dagen! Ik zucht en fiets door. Nog zijn mijn tien minuten niet om. Het lijkt deze keer wel een eeuwigheid te duren. Mjjn lichaam voelt nog steeds zes keer groter aan als anders. Ik speel met mijn hartslag, die weet ik zelfs door mijn ademhaling naar 121 te krijgen! Niet  slecht maar wat heb ik daar nu aan. Matig voldaan ga ik naar huis. T-day is verplaatst naar volgende woensdag,  dus ik heb volgende week nog om alle zeilen bij te zetten. Bah!!

O ja, had ik al vermeld dat ik ook nog eens ongesteld ben geworden??

Geen opmerkingen:

Een reactie posten