Ik heb een nieuwe hobby! Of nieuw is ie eigenlijk niet. Maar ik ben momenteel weer helemaal bezig met het bakken van koekjes, taarten en andere lekkernij! Ik vind het heerlijk, en het gaat me niet eens om het taart eten na de tijd. Nee, dat kan ik aardig laten staan. Natuurlijk wil ik wel proeven, maar de cake die ik laatst had, heb ik heel netjes en gedisciplineerd opgegeten. Elke dag een stukje. Misschien had ik het beter in één keer kunnen doen, maar dat wilde ik nu eens niet doen. Ik wilde laten zien, aan mezelf, dat ik me ook kan beheersen. En dat lukte! En het lukt me steeds vaker. Een zak drop hoeft niet meer in één keer op, chocolade kan tijden in de kast liggen, het gaat echt de goede kant met me op.
Mijn hobby is niet handig met de rest van mijn plannen. Donderdag moet ik naar de praktijkondersteuning van de huisarts, voor een longtest. Ik ga gelijk vragen om een verwijzing naar de fysiotherapeut. Ik ga weer fitnessen! Is het plan. Sterk punt is daarbij dat ik zoveel aanvullende premie betaal dat ik daar ook wel wat van terug wil zien. Ja, in tijden van crisis gaan veel mensen zo denken en omdat ik nog maar een zwembadabonnement van één keer in de week kan betalen ga ik nu dus onder begeleiding van de fysio weer sporten. Eigenlijk ben ik ook wel heel nieuwsgierig of het ook verschil gaat maken, of ik ook echt fitter en energieker ben nu ik minder met de koolhydraten. Ik merk echter wel dat ik er veel mee bezig ben. De stap is groot en laat me eigenlijk niet los. Het meest zie ik op tegen de eerste intake. Het gewicht, mijn bloeddruk en ook mijn conditie. Gewoon weer terug bij af, weer helemaal opnieuw in de opbouw moeten. En dan voel ik weer hoe zat dat ik het twee jaar geleden was. Hoe het me ging tegen staan. Maar misschien moet ik daar ook verandering in brengen, in plaats van individueel dit keer eens in een groepje. Elkaar motiveren en stimuleren. Ach, laat ik eerst donderdag maar eens afwachten..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten