Onzekerheid

Ik slaap niet, ik denk. Mijn hoofd zit vol. Ik ben niet depressief, ik zit niet verdrietig op de bank, ik denk gewoon na over het leven. Mijn leven. En hoe het mij toch telkens weer lukt om van de paden af te gaan. Voor twee jaar terug leek het zo makkelijk, weg bij het kantoor waar ik niet meer gelukkig was. Ik zou leuke dingen gaan doen, van mijn hobby mijn beroep maken. En nu zit ik hier op de bank, in de stilte van de nacht. Dat denkt het lekkerst, de rest van de wereld is in diepe slaap. Er heerst rust. Als mijn hoofd vol zit, moeten mijn kaken bewegen. Dit betekent praten of eten. Wanneer Eega bij me is kan ie helemaal gek van me worden. Ik vertel het ene in het andere, ja in want vaak vergeet ik zelfs om verhalen af te maken. Ik ben druk, ik ben emotioneel en probeer de dingen op een rij te krijgen. Ik weet dat ik de lat hoog leg voor mezelf, momenteel ligt ie weer zo hoog dat ik er zelf niet bij kan. Hij moet naar beneden maar ik dat lukt me even niet. Ik wilde niet meer het werk doen wat ik deed, waar ik goed in ben. Momenteel solliciteer ik toch weer op die functies. Want dat is wat ik kan, en er moet toch brood komen. Maar door het denken, sla ik zelf dood. Ik heb geen inspiratie voor mijn hobby. Log tien keer per dag in op de website en toch zie ie elke avond er nog onveranderd uit. Ik zit in een impasse! En dit zijn ook mij eetmomenten, want als Eega slaapt moeten mijn kaken nog bewegen. Ik kan hier wel wat kleine overwinningen vermelden. Ja, ik heb ijs gegeten. Maar in plaats van ongezonde koekjes of chips of wat er nog maar in de kast ligt heb ik de rijstwafels gepakt. En die gaven mij ook de voldoening! En voor wat betreft mijn hobby, daar heb ik de oplossing voor gevonden. Maar nu eerst even de baan vinden om het uit te kunnen voeren, want ja.. Geld...