Insulineresitent

Insulineresistent! Weleens van gehoord? Ik nog nooit! Ongevoelig voor insuline. Ho, wacht! Dat klinkt als suikerziekte! 

Mijn Rots stuurt me informatie die ik aandachtig door lees. Hypoglykemie valt gelukkig af, alhoewel ik dat wel in eerste instantie dacht. Koude handen en voeten zijn wel een symptoom maar treden veel later op. Bij mij is het ongeveer na een kwartier tot half uur. Volgens de informatie van mijn Rots twee tot vijf uur. Nee, dan heb ik allang alweer ergens anders op gekauwd! Transpireren doe ik ook niet. Soms wel, maar niet overmatig. Wazig en dubbelzien komt alleen voor als ik erg gedronken heb. En trillen doe ik eigenlijk nooit. Gelukkig, hypoglykemie kan ik dus wegstrepen. Dat wil niet zeggen dat ik geen risico loop, trouwens. Een onregelmatig eetpatroon, ja heb ik. Lange tussenpozen tussen de maaltijden? Geen moeite mee. Overmatige lichamelijke inspanning? Nou, als een slank iemand mijn overgewicht mee moet sjouwen.. Haha, nee, geen overmatige inspanning voor Mudbabe. Een onvolwaardige voeding, ja daar kan ik me wel wat bij voorstellen en chronische stress staat vooraan bij mij. 

Voor de volledigheid heeft mijn Rots ook informatie over insulineresistentie mee gestuurd. En daarbij hoort een koolhydraatbeperkt dieet. En gelukkig, je hoeft geen suikerziekte te hebben om insulineresistent te zijn. Klachten die horen bij een schommelende bloedsuiker zijn vermoeidheid en lusteloosheid, moeilijk af kunnen vallen, een sterke behoefte aan zoetigheid en snel na een maaltijd een soort honger-gevoel te hebben. Bingo!! Mijn Rots heeft gelijk! Insulineresistentie!!